admentiri

admentiri (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular admentior
2. Person Singularadmentīris
3. Person Singularadmentītur
1. Person Pluraladmentīmur
2. Person Pluraladmentīminī
3. Person Pluraladmentiuntur
Perfekt 1. Person Singularadmentītus sum
Imperfekt 1. Person Singularadmentiēbar
Futur 1. Person Singularadmentiar
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularadmentiar
Imperativ Singularadmentīre
Pluraladmentīminī
Alle weiteren Formen: Flexion:admentiri

Worttrennung:

ad·men·ti·ri

Bedeutungen:

[1] transitiv: erlügen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb mentiri  la mit dem Präfix ad-  la[1]

Beispiele:

[1] „Ipse Fabricator, ipse Conditor, ipse Inventor, ipse Factor, ipse Dominus omnium, et neque praeter ipsum, neque super ipsum, neque Mater quam illi admentiuntur, neque Deus alter quem Marcion adfinxit, neque Pleroma xxx Aeonum quod vanum ostensum est, neque Bythus, neque Proarche, neque caeli, neque Lumen virginale, neque Aeon innominabilis, neque in totum quidquam eorum quae ab ipsis et ab omnibus haereticis delirantur.“ (Iren. 2,30,9)[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „admentior“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 131.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „admentior“ Spalte 725.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „admentior“ Spalte 725.
  2. Irénée de Lyon: Contre les hérésies. Livre II. Edition critique. Herausgeber: Adelin Rousseau, Louis Doutreleau (= Sources chrétiennes. Band № 294). Tome II: Texte et traduction. Les Editions du Cerf, Paris 1982, ISBN 2-204-01898-8., Seite 320.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.