scortum
scortum (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | scortum | scorta |
| Genitiv | scortī | scortōrum |
| Dativ | scortō | scortīs |
| Akkusativ | scortum | scorta |
| Vokativ | scortum | scorta |
| Ablativ | scortō | scortīs |
Worttrennung:
- scor·tum, Genitiv: scor·ti
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch, archaisch: Tierhaut, Fell
- [2] klassischlateinisch, übertragen: Prostituierte, Hure, Dirne
Herkunft:
- seit Plautus bezeugtes Erbwort aus dem uritalischen *skort-o-, das sich auf das indogermanische *sk(o)rt-o- ‚Schneiden‘ zu der Wurzel *sker- zurückführen lässt; somit urverwandt mit corium → la, cortex → la und cena → la; die Bedeutung ‚Prostituierte‘ ist als Euphemismus zu der ursprünglichen Bedeutung ‚Haut‘ zu verstehen[1]
Verkleinerungsformen:
- [1] scortillum
Beispiele:
- [1]
- [2] „turba est nunc apud aram. an te ibi vis inter istas vorsarier / prosedas, pistorum amicas, reginas alicarias, / miseras schoeno delibutas servilicolas sordidas, / quae tibi olant stabulum statumque, sellam et sessibulum / quas adeo hau quisquam umquam liber tetigit neque duxit domum, / servolorum sordidulorum scorta diobolaria?“ (Plaut. Poen. 265–270)[2]
Wortbildungen:
- [1] scorteus
- [2] scortari
Übersetzungen
[2] Prostituierte, Hure, Dirne
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „scortum“
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „scortum“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2540.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „scortum“
- [1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „scortum“
Quellen:
- ↑ Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), Seite 546.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Poenulus, Vers 265–270.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.