impuratus
impuratus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | impūrātus | impūrāta | impūrātum | — |
| Komparativ | impūrātior | impūrātior | impūrātius | — |
| Superlativ | impūrātissimus | impūrātissima | impūrātissimum | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:impuratus | ||||
Alternative Schreibweisen:
- inpuratus
Worttrennung:
- im·pu·ra·tus
Bedeutungen:
- [1] moralisch verwerflich; gemein, schmutzig, schuftig; substantivisch: Schuft
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] infamis, nefandus, turpis
Beispiele:
- [1] „quid, inpurate? quamquam Volcano studes, / cenaene caussa aut tuae mercedis gratia / nos nostras aedis postulas comburere?“ (Plaut. Aul. 359–361)[2]
- [1] „nam huic alterae quae patria sit profecto nescio, / nisi scio probiorem hanc esse quam te, inpuratissume.“(Plaut. Rud. 750–751)[3]
- [1] „homo inpuratus: et inpuno estne rapister?“ (Lucil. 66)[4]
- substantivisch:
- [1] „inpuratu’ me ille ut etiam inrideat?“ (Ter. Phorm. 669)[5]
- [1] „tum hunc inpuratum poterimus nostro modo / ulcisci.“ (Ter. Phorm. 961–962)[6]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „impuratus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 120–121.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „impuratus“
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 724–725.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 724–725.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Aulularia, Vers 359–361.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Ruden, Vers 750–751.
- ↑ Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904, Seite 7.
- ↑ Publius Terentius Afer; Robert Kauer, Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): Comoediae. supplementa apparatus curavit Otto Skutsch. Nachdruck der erweiterten 1. Auflage. Oxford 1961 (Erstauflage 1958) (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis), Phormio, Vers 669.
- ↑ Publius Terentius Afer; Robert Kauer, Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): Comoediae. supplementa apparatus curavit Otto Skutsch. Nachdruck der erweiterten 1. Auflage. Oxford 1961 (Erstauflage 1958) (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis), Phormio, Vers 961–962.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.