acceptrix
acceptrix (Latein)
Substantiv, f
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | acceptrix | acceptrīcēs |
| Genitiv | acceptrīcis | acceptrīcum |
| Dativ | acceptrīcī | acceptrīcibus |
| Akkusativ | acceptrīcem | acceptrīcēs |
| Vokativ | acceptrix | acceptrīcēs |
| Ablativ | acceptrīce | acceptrīcibus |
Worttrennung:
- ac·cep·trix, Genitiv: ac·cep·tri·cis
Bedeutungen:
- [1] Empfängerin
Herkunft:
Männliche Wortformen:
- [1] acceptor
Beispiele:
- [1] „des quantumvis, nusquam apparet neque datori neque acceptrici.“ (Plaut. Truc. 571)[2]
Übersetzungen
[1] Empfängerin
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acceptrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 55.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acceptrix“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acceptrix“ Seite 21.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acceptrix“ Spalte 283.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acceptrix“ Seite 21.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.