рѫка
рѫка (Altkirchenslawisch)
Substantiv, f
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominativ | рѫка | рѫцѣ | рѫкꙑ |
| Genitiv | рѫкꙑ | рѫкоу | рѫкъ |
| Dativ | рѫцѣ | рѫкама | рѫкамъ |
| Akkusativ | рѫкѫ | рѫцѣ | рѫкꙑ |
| Instrumental | рѫкоѭ | рѫкама | рѫками |
| Lokativ | рѫцѣ | рѫкоу | рѫкахъ |
| Vokativ | рѫко | рѫцѣ | рѫкꙑ |
Worttrennung:
- рѫ·ка
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Anatomie: unterster Teil des Arms; Hand
Beispiele:
- [1] „емоуже лопата въ рѫкоу его· ꙇ потрѣбитъ гоумъно свое“ (Mt 3,12 = Lk 3,17)[1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Slovník nejstarších staroslověnských památek: „рѫка“
- [1] Elektronický slovník jazyka staroslověnského: „рѫка“
Quellen:
- ↑ Vatroslav Jagić (Herausgeber): Quattuor evangeliorum Codex glagoliticus olim Zographensis nunc Petropolitanus. Characteribus cyrillicis transcriptum notis criticis prologomenis appendicibus auctum. Weidmannsche Buchhandlung, Berlin 1879 (Internet Archive), Seite 1, 87.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.