torculare
torculare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | torculō |
| 2. Person Singular | torculās | |
| 3. Person Singular | torculat | |
| 1. Person Plural | torculāmus | |
| 2. Person Plural | torculātis | |
| 3. Person Plural | torculant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | torculāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | torculābam |
| Futur | 1. Person Singular | torculābō |
| PPP | torculātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | torculem |
| Imperativ | Singular | torculā |
| Plural | torculāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:torculare | ||
Worttrennung:
- tor·cu·la·re, tor·cu·lo, tor·cu·la·vi, tor·cu·la·tus
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch: keltern, Trauben pressen
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft, J. W. J. Burgers: Mediae latinitatis lexicon minus – Mittellateinisches Wörterbuch. In zwei Bänden. 2. Auflage. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, DNB 965619362, Band 2, Seite 1347, Eintrag „torculare“
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.